𝟏 𝐬𝐢𝐞𝐫𝐩𝐧𝐢𝐚 𝟏𝟗𝟒𝟎 𝐫𝐨𝐤𝐮 stanowił ważny kamień milowy w niemieckim wysiłku wojennym: 𝐀𝐝𝐨𝐥𝐟 𝐇𝐢𝐭𝐥𝐞𝐫 wydał 𝐃𝐲𝐫𝐞𝐤𝐭𝐲𝐰𝐞̨ 𝐧𝐫 𝟏𝟕, nakazującą Luftwaffe rozpoczęcie zintensyfikowanej ofensywy powietrznej przeciwko Wielkiej Brytanii. 𝐂𝐞𝐥𝐞𝐦 było 𝐮𝐳𝐲𝐬𝐤𝐚𝐧𝐢𝐞 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐰𝐚𝐠𝐢 𝐩𝐨𝐰𝐢𝐞𝐭𝐫𝐳𝐧𝐞𝐣 𝐧𝐚𝐝 𝐑𝐀𝐅-𝐞𝐦 w ramach przygotowań do 𝐨𝐩𝐞𝐫𝐚𝐜𝐣𝐢 𝐒𝐞𝐞𝐥𝐨̈𝐰𝐞 – 𝐩𝐥𝐚𝐧𝐨𝐰𝐚𝐧𝐞𝐣 𝐢𝐧𝐰𝐚𝐳𝐣𝐢 𝐧𝐚 południową Anglię.
Cel miał być osiągnięty poprzez zniszczenie samolotów w powietrzu, infrastruktury i przemysłu RAF-u, a operacje miały rozpocząć się po 5 sierpnia, o ile pozwoli na to pogoda. Dyrektywa jasno stanowiła, że, głównym celem Luftwaffe było zniszczenie lotnictwa myśliwskiego i zneutralizowanie morskich zagrożeń dla desantu morskiego.
O godzinie 15:10 formacja około 𝟑𝟎 𝐇𝐞𝐢𝐧𝐤𝐞𝐥 𝐇𝐞 𝟏𝟏𝟏 dotarła do Norwich bez przeszkód. Samoloty zrzuciły bomby odłamkowo-burzące i zapalające na wiele celów, w tym na zakłady 𝐥𝐨𝐭𝐧𝐢𝐜𝐳𝐞 𝐁𝐨𝐮𝐥𝐭𝐨𝐧 𝐏𝐚𝐮𝐥, składy drewna i infrastrukturę kolejową. Zginęło sześciu cywilów, a pięćdziesiąt cztery osoby zostały ranne. Zniszczenia w Boulton Paul były symbolicznym sukcesem Luftwaffe, choć większość samolotów będących w budowie ocalała.